 |
| Havenkant van Seattle |
Zoals eerder verteld, hebben we een reis gemaakt langs de Westkust van de VS. Begonnen in Seattle in de staat Washington, en vandaar eerst naar de kust van de Stille Oceaan, en toen naar het zuiden. Seattle is een vriendelijke, maar in het centrum chaotische stad. We hadden een hotel aan de havenkant; een spoorlijn liep noord van ons langs de waterkant, en vervolgens achter ons hotel langs. Geen passagierstrein, maar kilometerslange vrachttreinen met dubbele containers. De waterkant loopt vanaf de haven redelijk steil omhoog, en bovenlangs ons hotel liep de snelweg, terwijl tegen de helling onder de snelweg geiten stonden te grazen. Een aardig ratjetoe.
West van Seattle ligt het Olympic National Park, een natuurpark van ca. 80 bij 80 km met bergen, waarvan de Olympic Mountain met bijna 2400 meter de hoogste is; deze bergen zijn het hele jaar met sneeuw bedekt. Vanuit de noordkust, die uitkijkt over Vancouver Island in Canada, hebben we een wandeling gemaakt op 1300 meter hoogte. Het weer langs de kust was slechter geworden met regen en bewolking, maar boven was het zonnig en aangenaam.
 |
| Olympic National Park boven de wolken |
Aan de westkust aangekomen begonnen we aan onze 3000 km rit langs de kust over de highway 101 naar Los Angeles, met alleen een kleine excursie naar het binnenland op de grens tussen Oregon en Californië. De kust is rotsachtig met prachtige, soms bizarre en spectaculaire rotsformaties op het strand of net in de zee. Ik zeg op "het" strand, maar in feite zijn het kleine, vaak verlaten strandjes in de baaien. Je bent daar alleen en één met de natuur. Je voelt daar, dat je maar een nietig leventje hebt in de natuur met langzaam vormende bergformaties en de golven en weer en wind, die duizenden en miljoenen jaren op de bergen inwerken. Zelfs sommige bomen, zoals de redwoods, zijn met 2000 jaar ongelofelijk oud. Langs deze kusten vind je nog regenwouden, en het is een belevenis om daar doorheen te lopen, en uit te komen op de verlaten strandjes.
 |
| Ruby Beach |
Langs de gehele kust zie je heel veel vogels en zeedieren. In het noorden meeuwen, aalscholvers, strandlopers met lange snavels, verder naar het zuiden komen daar de pelikanen bij. In Oregon en Californië vaak zeehonden, zee-olifanten en zeeleeuwen, éénmaal hebben we dolfijnen gezien (denken we, mogelijk waren het haaien).
Je kunt een album met de foto's van Washington bekijken door op deze
link te klikken.
Tweede Kerstdag hebben we een kort bezoek gebracht aan Puttershoek, een stukje onder Rotterdam. Je weet wel, de geboorteplaats van Kees Verkerk. Er is een sporthal naar hem vernoemd. Ik kan me voorstellen waarom hij is weggegaan. Hij is ook niet de enige geweest. Hoewel het dorp groter is dan ik dacht, is de oude kern niet het rijkste deel van Nederland. Het oude haventje, waar 's-zomers een voetveer naar de overkant van de Oude Maas vaart, maakt een vervallen indruk.
