28 mei 2022

Reis naar Lewis en Harris, Schotland - Standing Stones







In heel Schotland kom je nog standing stones (Nederlandse vertaling: staande stenen?) tegen. Zo ook op Lewis en Harris. De meest bekende zijn die bij Callanish, ongeveer op het midden van de westkust. Daar zijn er drie, wij hebben de grootste groep bezocht. Ze dateren uit het bronzen tijdperk en zijn ongeveer 5000 jaar geleden opgericht. 

De plattegrond laat zien een cirkel, met aan drie kanten een lijn stenen naar buiten toe. Aan de vierde kant lopen twee parallele lijnen naar buiten, een soort oprijlaan dus. De grootste centrale steen is 4 meter 80 hoog. 

We hebben de plek twee keer bezocht: de eerste keer was bij zonsondergang. De volgende dag zijn we terug gekomen. Dat gaf ook de gelegenheid om op een iets hogere plek de geweldige uitzichten te bekijken  en te fotograferen. Die iets hogere plekken zijn overigens ook de plekken, waar de wind met harde kracht over je heen komt. De laatste foto is gemaakt met een lange sluitertijd op statief; in verband met de wind durfde ik het statief alleen maar in de laagste stand te gebruiken, uit angst dat het geheel om zou waaien. 





21 mei 2022

Reis naar Lewis and Harris, Schotland



Medio april zijn we weer naar Schotland geweest. Na een gecancelde trip in 2020 vonden we het weer verantwoord om te gaan. Met een nieuw reisschema. Eerst 10 dagen naar Lewis and Harris één van de Outer Hebridees ten westen van de highlands, daarna 10 dagen langs de noordwestelijke kust van het vasteland. Het eerste deel waren we met ons drieën: met Dory en Sten, mijn fotomaat. Vliegen vanuit Schiphol, via Glasgow naar Stornoway, de hoofdstad van Lewis en Harris. Op het vliegveld konden we een huurauto krijgen. Tien dagen met fantastisch weer, in die zin, dat er geen spatje regen is gevallen. Wel regelmatig zon, temperaturen van rond de 10 graden. Ondanks de noordelijke ligging ben ik zelfs op bewolkte dagen  door het zonlicht verbrand. Zelfs mijn handen, wat me nog nooit is overkomen.

Lewis en Harris bestaat uit twee delen: het noorden is Lewis, het zuiden met hogere bergen is Harris. Me werd verteld dat er twee duidelijk verschillende dialecten worden gesproken!

Op onze eerste dag zijn we naar de noordpunt gereden: the Butt of Lewis. Rotsige kusten. Het heeft een vuurtoren. Het is officieel het windigste plekje van Groot Brittannië. De hoge golven slaan tegen de rotsen en de meeuwen vinden het kennelijk een aantrekkelijke plek om te nestelen. Zou het een mooie plek zijn om goed te leren vliegen?