De plattegrond laat zien een cirkel, met aan drie kanten een lijn stenen naar buiten toe. Aan de vierde kant lopen twee parallele lijnen naar buiten, een soort oprijlaan dus. De grootste centrale steen is 4 meter 80 hoog.
We hebben de plek twee keer bezocht: de eerste keer was bij zonsondergang. De volgende dag zijn we terug gekomen. Dat gaf ook de gelegenheid om op een iets hogere plek de geweldige uitzichten te bekijken en te fotograferen. Die iets hogere plekken zijn overigens ook de plekken, waar de wind met harde kracht over je heen komt. De laatste foto is gemaakt met een lange sluitertijd op statief; in verband met de wind durfde ik het statief alleen maar in de laagste stand te gebruiken, uit angst dat het geheel om zou waaien.