Weer terug naar Meijendel

 Meijendel blijft voor mij een fascinerend stuk natuur tussen Wassenaar en Scheveningen. Met een grote variatie in typen landschap en begroeiing met prachtig loofbos, intieme vennetjes, unieke dichte duinbossen en open duinlandschap met waterwinmeertjes. Ik kom er al sinds ik vier was, en ik kom er nog steeds. En elke keer ontdek ik weer plekken, waarvan ik me niet herinner dat ik er eerder geweest ben. En door fotografisch ook verschillende technieken en invalshoeken te gebruiken, kom ik ook steeds weer met andere foto's thuis.

De bovenste foto heb ik gemakt met een lange sluitertijd, mogelijk door een donker filter voor mijn lens te zetten.

De foto hieronder maakte ik omdat mijn oog viel op het golvende gras, en een associatie kreeg met schilderijen van Vincent van Gogh.

Verder experimenteerde ik weer met het creëren van beelden door de camera te bewegen tijdens de opname. Zie de resultaten in de volgende twee foto's. De een zal hoofdpijn  krijgen door er naar te kijken, anderen worden gefascineerd door de associaties die de vage beelden oproepen.

Bomen zijn een constante fascinatie voor mij. Naast de vormen van bomen zijn ook de basten vaak prachtig om in detail te bekijken.

Als laatste een aanblik van één van de bosvarianten, met heel dichte begroeiing. Door de foto om te zetten in zwart-wit worden de lijnen van al die takken extra benadrukt.

Kerstwens

 Iedereen die mij volgt via dit blog wensen wij mooie Kerstdagen

Texel

In oktober zijn we een week op Texel geweest. Vakantiepark De Sluftervallei vlakbij De Cocksdorp. Een heerlijke week met gezin, en af en toe nam ik de gelegenheid om foto's te maken. Mijn hoop was dat het helder genoeg was om de Melkweg te fotograferen; Texel heeft minimale lichtvervuiling, dus dit was een mooie kans. Helaas werkte dat net niet goed uit. Maar er waren nog andere mooie dingen om te fotograferen. Allereerst natuurlijk het unieke natuurgebied bij de Slufter aan de Noordzeekant, met een soort bedding, die bij vloed onder water loopt.

Rond het vakantiehuisje liepen wat fazanten rond. Een prima gelegenheid om ze eens van dichtbij te fotograferen en te genieten van de prachtige kleuren. Ik heb nooit geweten, dat ze ook hele mooie oogleden hebben. Klik maar eens op de rechter foto.

Op de laatste dag zijn we langs de dijk aan de Waddenzee richting de veerpont gereden. Dat wordt ook wel de vogelboulevard genoemd. We zagen één van de laatste lepelaars van het seizoen nog zoeken naar lekkere hapjes. De dijk is overigens prachtig om een stuk over te fietsen of wandelen. De foto met de fietsers prijkt op de website van de Wadden.

Zonsondergang vanaf de noordpier van Scheveningen

De frequentie van mijn blogs varieert heel sterk tegenwoordig. Het is alweer een aardige tijd geleden dat ik mijn laatste schreef. Intussen is er best wel veel te vertellen. Zo ben ik met de regionale groep natuurfotografen naar de Noordpier van Scheveningen geweest rond zonsondergang. De lucht was half bewolkt, maar een mooie kleurige zonsondergang bleef uit. Toch viel er wel wat te beleven.

Schilderen met de camera

Het blijft mij fascineren. Foto's maken met een impressionistisch karakter door de camera te bewegen tijdens het maken. Gedurende 5 tot 15 seconde richt ik de camera eerst op een landschap, om hem daarna op een ander deel te richten, en dan vervolgens weer terug gaan naar het oorspronkelijke beeld, om dan de camera te gaan schudden en ronddraaien, Elke keer verander ik wat ik precies doe. 

Soms kijk ik een deel van de tijd naar een heel andere scene, en krijg ik een soort van dubbelbeeld tijdens één belichting. Zie de derde foto. Daar richtte ik de camera even op de ribbels in het zand, wat met name in de lucht te zien is. 

Als de foto uit de camera komt, heeft hij in het algemeen weinig contrast. De nabewerking is dan mede bepalend voor het uiteindelijke resultaat. Hoeveel contrast wil je creëren, hoe sterk de kleuren, welke sfeer wil je het beeld geven, om uiteindelijk iets te krijgen, wat in overeenstemming is met het gevoel dat je kreeg toen je daar was.

De foto's zijn gemaakt bij de Zuidpier van de Scheveningse haven. Omdat ik vrij lang het eerste beeld vast hield, is dat nog goed concreet en scherp aanwezig. Bij een volgende gelegenheid ga ik zoeken naar wat minder duidelijk herkenbare beelden.

Arcen, tuinen, smartphone

 

Arcen is een klein oud plaatsje aan de Maas boven Venlo in Limburg. Het heeft een gezellig centraal pleintje met terrasjes, een fameuze bakker, en dito ijssalon met terras aan de rivier. De bekendheid van Arcen is groter dan het dorpje doet vermoeden, en heeft het te danken aan de thermale bronnen, die al vanaf oude tijden veel bezoekers trokken, en aan de kasteeltuinen van het kasteel Arcen. 

We hebben er een paar dagen doorgebracht en de omgeving is echt prachtig. Wandelen langs de Maas, met pontjes overgezet worden, de uitlopers van het nationaal park de Maasduinen maken het verblijf tot een groot genot.

De kasteeltuinen zijn een belevenis op zich. Veel aparte delen, geïnspireerd door allerlei buitenlanden, groene tunnels, rustplekjes, beekjes met watervalletjes, noem maar op. Ik had deze keer mijn camera-uitrusting thuis gelaten, zodat ik niet alles steeds mee hoefde te sjouwen, dus voor foto's was ik aangewezen op mijn iPhone. Deze foto's geven een kleine indruk van wat er te zien valt.

Katwijk: strand, vogels, windmolens

Twee weken geleden zijn we in de avond van de langste dag naar het strand van Katwijk aan Zee Noord geweest. Het was van 9 tot 11 uur redelijk rustig: een enkele wandelaar, enkele schoolklasjes, verder rond de zonsondergang een paar mensen met een fototoestel. Ik had een paar dingen in gedachten voor foto's: meeuwen in de vlucht met langere sluitertijden, strandfoto's met nog langere sluitertijden, waarin ik met de camera beweging maak (Intentional Camera Movement: ICM), en zeevonk. Zeevonk zijn oplichtende algen in de zee, te zien als het een paar dagen warm is geweest (dat was duidelijk het geval), en te zien als het water in beweging is, daar reageren de algen op. Zeevonk hebben we niet waargenomen; sommigen zeggen dat het pas na twaalf uur gebeurt. 

Aan de horizon is duidelijk het windmolenpark te zien.

Deze twee foto's zijn gemaakt met een sluitertijd van ongeveer een kwart seconde.

De twee foto's hieronder zijn gemaakt met ICM. Door een donkergrijs filter op mijn camera te zetten, werd voorkomen dat de foto's overbelicht raken bij de sluitertijden van 20 respectievelijk 10 seconde. De ribbels in de foto's zijn ontstaan, doordat ik ook een tijdje de camera op de strandribbels voor mijn voeten heb gericht.

 

Expositie van mijn foto's in Alphen aan den Rijn

Het is alweer een tijdje geleden, maar nu hangt er weer een expositie van me in een openbare ruimte. Sinds deze week te bezichtigen in Café 1640, het oudste gebouw in Alphen aan den Rijn. Deze keer zijn het foto's, die een impressie geven van de Schotse eilanden Harris en Lewis, die we vorig jaar bezocht hebben. Eigenlijk is het één eiland met twee delen die door bergen van elkaar gescheiden zijn. Plaatselijke inwoners beweren dat er aan beide zijden een ander Schots accent wordt gesproken.

De eilanden zijn bekend om hun mooie stranden, met zeewater dat soms Caraïbische kleuren heeft. Eén van de stranden, die bij Luskentyre op Harris, is ooit uitgeroepen tot mooiste strand van de wereld. Dat komt ook doordat er delen van de baai droog komen te liggen bij eb. De zeven foto's geven een idee van de sfeer van de stranden.

Vogeltjes fotograferen

 

Vorig jaar zomer richtte ik met twee andere fotografen een regionale groep op voor natuurfotografie. De regio betreft het deel van Zuid-Holland, dat bovcn Rotterdam ligt. Er zijn op dit ogenblik 17 actieve leden. Hieronder zitten ook gerenommeerde vogelfotografen als Inge Duijsens, Mary Thoms en Claudia van Zanten. Het heeft mij gestimuleerd om ook weer vaker vogels te fotograferen. Op het ogenblik heb ik daarvoor een telezoomlens met brandpuntsafstanden  van 100 mm tot 400 mm. Ik heb op verschillende manieren en omstandigheden foto's gemaakt. 

Bij Nieuwkoop en Noorden ligt een watergebied dat de Groene Jonker heet. Je kunt er langs paden doorheen lopen langs diverse waterpartijen. In het voorjaar kun je luisteren naar het gefluit, en daarmee lokaliseren waar bepaalde vogels zitten. Er zijn watervogels, en ook rietvogels. Als er weinig wind is, zitten ze hoger in het riet, en kun je ze goed fotograferen. Als ze lager zitten, is het tussen het riet een uitdaging om ze scherp in beeld te krijgen. Hier zijn wat foto's te zien van de rietzanger, een klein vogeltje.

In de bossen kun je dezelfde tactiek gebruiken om vogels in de bomen te spotten. Vaak zitten ze dan wel weer hoger in de bomen, en dus verder weg. Ook dan is scherpstellen een handkarwei, omdat de autofocus het kleine vogeltje moeilijk identificeert tussen de takken. Zelfs met de hulp van kunstmatige intelligentie van de camera om vogels te herkennen, lukt het dan niet. Hierbij een roodborstje en een vink.

De derde manier gebruikte ik in mijn achtertuin, waar we voer strooien, waar allerlei vogels op af komen. Nu doen ze dat alleen, als je er niet bent, of een hele tijd stil zit. Ik gebruikte een alternatieve methode. Iets wat anderen vaker doen, maar voor mij was het de eerste keer dat ik die gebruikte voor vogels. Ik zette mijn camera op een klein statiefje. De camera verbond ik met een app op mijn telefoon, ik ging zelf binnen zitten en zag op mijn telefoon wat de camera zag. Ook scherpstellen en afdrukken kon ik doen vanuit de app. Op deze manier zijn de vogels minder schuw. Hierbij twee foto’s van een heggemus en een duif. Als je vogeltjes van zo dichtbij ziet, zie je heel mooi hoe het verenkleed in elkaar zit.

Opknappen oude trouwfoto

 

Soms krijg ik van vrienden de vraag of ik oude familiefoto’s kan opknappen. Die zijn in de loop van de tijd vervaagd en verkleurd. Dat zijn vaak ook trouwfoto’s. Laatst kreeg ik weer zo’n verzoek, en dat bleek een hele opgaaf. Het betrof een trouwfoto van de ouders. De foto was ongeveer honderd jaar oud en hing aan de muur. Die was zo vervaagd, dat op sommige plekken de details ook echt waren verdwenen. En dan wordt het lastig. 

De oorspronkelijke foto in de lijst

De tweede foto, niet helemaal gelijk.

De foto zat in een ovalen lijst, zoals dat vroeger vaker werd gedaan. De ovale foto was geplakt op een ondergrond met een roodbruin patroon. Ik heb bij een hobbyzaak gevraagd om alles uit elkaar te halen. 

Gelukkig was er nog een foto, die minder lang in het licht had gehangen; meer detail, maar het was niet precies dezelfde foto. Deze foto zat in een randloos lijstje, dat gemakkelijk open gemaakt kon worden. Van beide foto’s heb ik toen foto’s gemaakt. 

De originele foto heb ik opgeknapt door het eerst op de stamboomsite MyHeritage te laten opknappen. Vervolgens alle ongewenste spikkels en lijntjes weggepoetst. Voor de delen, waar de details echt waren verdwenen, heb ik de andere foto er licht doorheen laten schijnen in Photoshop. Ten slotte het geheel weer in dezelfde sfeer, kleurtoon gezet. Het uiteindelijke resultaat heb ik eerst geprint op glanzend papier, maar omdat het authentieker is, daarna op mat papier.

Bij de hobbyzaak alles weer in elkaar laten zetten, met een nieuwe achterwand, en prachtig museumglas. Het eindresultaat hangt nu weer op de oude plek aan de muur. Toch een paar maanden mee zoet geweest.

Het uiteindelijke resultaat, digitaal, nog niet geprint.