zaterdag 28 december 2019

Kunstmatige intelligentie in de fotografie: kitsch of kunst?



Je ziet hier twee foto’s, die min of meer het zelfde zijn. Iets ander standpunt, iets andere tijd, waardoor het licht en de wolken veranderd zijn. De foto’s tonen een watervalletje in de Rosa Glen op het Schotse eiland Arran. Gemaakt tijdens mijn trip van eind september.





Waarom laat ik ze allebei zien? Omdat ze heel verschillend gemaakt zijn. De ene foto is gemaakt met mijn Nikon D810 spiegelreflexcamera met 16-35 mm zoomobjectief; een lange sluitertijd gebruikt van twee seconden om het effect van de witte sluiers te krijgen en een gevoel van beweging te creëren. Om de rest wel scherp te krijgen heb ik mijn camera gezet op mijn koolstofvezel driepootstatief, zodat deze goed stil gehouden wordt.

Dan de andere foto: gemaakt met mijn telefoon, uit de hand, een beetje stabiel gehouden gedurende 5 seconden, en gebruik makend van de Spectre app.

Je zou verwachten, dat je verschil ziet tussen de foto gemaakt met de dure en zware apparatuur, en die gemaakt met mijn telefoon. Maar welke foto is nu gemaakt met welke camera? Aan het eind van deze post kun je het antwoord vinden.

Hoe is het nu mogelijk, dat je een dergelijke foto kan maken met je telefoon? Het antwoord is: kunstmatige intelligentie. De telefoon maakt in die paar seconden enkele honderden foto’s met korte sluitertijden. De software waarmee Spectre is gemaakt, heeft miljoenen foto’s met lange sluitertijden van goede fotografen geanalyseerd, en geleerd, waarom die lange sluitertijden worden gebruikt. Onder andere voor waterstromen. (Ook voor wolkensluiers, voor lichtstrepen in het donker van bewegende lampen, en voor het laten verdwijnen van mensen op straat of plein.) Spectre pakt voor de stilstaande delen van het landschap één van de foto’s, en voor de bewegende delen, hier dus het water, worden de beelden gecombineerd. Dat kan nadat alle foto’s onderling precies zijn uitgelijnd. [NB. Hetzelfde resultaat kan overigens met de dure apparatuur ook worden verkregen: maak met je dure spiegelreflexcamera meerdere opnamen, bij voorbeeld tien tot vijftien, en combineer ze in Photoshop met behulp van statistische analyses et voilà: een vergelijkbaar resultaat.] Tussen twee haakjes: de Spectre app is gratis….

De meeste mensen die dit zien zijn eerst verbijsterd. Maar na de uitleg maakt de verbijstering plaats voor een ongemakkelijk gevoel. Ze vragen zich af, wat dan nog de eigen inbreng is: je drukt op de sluiterknop, en de telefoon en de software, met de kennis van miljoenen andere fotografen creëert de foto. Dat is naar mijn mening de gebruikelijke reactie als menselijk kunnen vervangen wordt door machines. Zoals ook bij de overgang van filmrolletjes naar digitale sensoren: geen ontwikkelkunde en afdrukkunde meer nodig; “nu kan iedereen goede foto’s maken!”. De uitdaging voor fotografen is: ontdek wat je met de nieuwe technologieën kunt, en creëer daarmee niet alleen eenvoudig een kopie van wat je met de oudere techniek ook kon, maar creëer nieuwe beelden, die je eerder niet kon maken. Dus om nieuwe kunst te maken; wat eens kunst was, loopt het risico kitsch te worden. Het wordt echt interessant, als deze nieuwe apps worden gecombineerd met de nieuwe generatie systeemcamera’s. Want de kwaliteit van de beelden van telefooncamera’s is toch beperkt.

O ja: welke foto is nu met welke camera gemaakt? De bovenste foto is met mijn iPhone gemaakt.


zaterdag 21 december 2019

De feestdagen: terug kijken en vooruit kijken



Deze periode nodigt altijd uit om naar achteren en naar voren te kijken. Het afgelopen jaar hebben we een aantal goede vrienden verloren. Ook buitenlandse. Naarmate we ouder worden, gebeurt dat natuurlijk vaker, maar het overkomt je ook in golven. We zullen ze missen, en we denken met extra warmte aan de partners en familie.

Wat mijn fotografie betreft, zijn er veel mooie dingen gebeurd. Mijn Alphense foto's hangen op groot formaat nu in diverse gebouwen in Alphen. Ook worden ze gebruikt voor rouwkaarten. Daar ben ik trots op, en blij dat de foto's anderen blij maken. Ik ben begonnen met één-op-één coaching, waarbij ik anderen op continu basis help bij verdere ontwikkeling van hun fotografie. Ik maak mensen blij door hun foto's te verfraaien of aan te passen. Met de fotoclub hebben we mooie dingen georganiseerd, van een optreden van Sacha de Boer in Parkvilla tot een reis van een week naar Schotland.

De keerzijde van al dit moois, is dat ik weinig nieuwe foto's heb kunnen maken. Zeker omdat ik ook op andere vlakken extra activiteiten heb ontplooid. En daar ligt dus voor mij de uitdaging voor volgend jaar. Sommige zaken ga ik afbouwen, zodat er tijd beschikbaar komt om mijn eigen fotografie naar een hoger niveau te tillen. Lekker bezig zijn met het fotograferen. Mogelijk ga ik een nieuwe camera kopen: een systeemcamera. Waarschijnlijk van Nikon of Sony, dat hangt af van de ontwikkelingen. Dan kan ik ook weer wat leuke blogposts schrijven.

Met Dory wensen we je fijne feestdagen, en het beste voor het komende jaar.

zaterdag 9 november 2019

Jubileum: 50ste foto verkocht via Shutterstock: maar echt rijk word ik er niet van....

Gairloch, Schotland
In de zomer van 2018 ben ik begonnen met foto's aan te bieden op het foto stockbureau Shutterstock. Onlangs heb ik voor de 50ste keer een foto verkocht.

Met name het bedijfsleven maakt gebruik van Shutterstock om foto's te vinden voor een website of een tijdschrift etc.

Destijds heb ik er een bericht over geschreven op mijn Facebook-pagina.  Dat eindigde met de zin: "Laat nu het geld maar binnen stromen!".



Vaison-la-Romaine, Frankrijk
Wat is het geval? Meestal ontvang ik per verkochte foto 25 dollarcent. De teller staat nu op 23,51 dollar. Ze beginnen uit te betalen nadat er 35 dollar is verdiend. Dus misschien dat ik in de loop van 2020 voor het eerst iets van geld ga krijgen. Als je dan weet dat er best wel tijd gaat zitten in het plaatsen van een foto met een titel en trefwoorden, dan begrijp je dat ik dit doe, omdat ik er lol in heb dat ergens in de wereld iemand mijn foto's gebruikt.
Lesbos, Griekenland

Mijn mooiste foto's zet ik er niet op; die gaan naar Werk aan de Muur, waar de inkomsten per foto honderd keer zo hoog zijn. Dus voornamelijk foto's die gebruikt kunnen worden als illustratie bij een verhaal. Dat kan toeristisch zijn, of over emoties gaan, enzovoorts. Hier geef ik een aantal voorbeelden van foto's die verkocht zijn.



Californië
Seattle, Washington State



zondag 3 november 2019

Rouwkaarten



















Onlangs kreeg ik een verzoek van een uitvaartzorgorganisatie om foto’s te leveren van Alphen en omstreken. Zij willen klanten die mogelijkheid bieden bij hun keuze voor rouwkaarten. Zij hadden al bij een paar andere fotografen geïnformeerd maar vonden niet helemaal wat ze zochten. Nadat ik hun een album met foto’s had laten zien waren ze heel enthousiast: precies wat we zoeken!
Ook vroegen ze of ik de foto’s een beetje kon bewerken, zodat ze een specifieke sfeer weergeven. Bovendien de mogelijkheid van staande, liggende en vierkante varianten.
Hier twee voorbeelden van een originele foto en één van de verschillende varianten. De zorgorganisatie was er blij mee.



zaterdag 12 oktober 2019

Sacha de Boer vertelt in Alphen


Vanuit mijn functie als voorzitter van de Alphense fotoclub Alphoto heb ik Sacha de Boer uitgenodigd om naar Alphen aan den Rijn te komen. Zij zal in het Parktheater foto's laten zien en vertellen over haar avonturen als fotograaf. Kom je ook?


In 2013 stopte Sacha de Boer met haar werk als nieuwslezeres van het NOS-Journaal en besloot zij zich helemaal te wijden aan haar oorspronkelijke beroep van fotografe. Over dat werk komt zij op zondag 24 november op uitnodiging van Fotoclub Alphoto vertellen in het theater van Parkvilla in Alphen. Sacha de Boer laat daarbij tientallen foto's zien uit haar rijke oeuvre.


Haar optreden past in het streven van Fotoclub Alphoto om jaarlijks een bekende fotograaf voor te stellen aan een breed publiek. Daartoe is een samenwerkingsverband aangegaan met Parkvilla.  Sacha de Boer is de tweede fotograaf die in dit kader over haar werk komt vertellen. Vorig jaar presenteerde Alphoto de kersverse fotograaf des Vaderlands, Jan Dirk van der Burg.

De fotolezing van Sacha de Boer begint om 15.00 uur. Zij laat zien dat ze als fotografe niet in één hokje is te duwen. Ze maakt portretten én stillevens, maar fotografeert met evenveel plezier en toewijding de gerechten van sterren kok Jacob Jan Boerma; wat de populaire kookboeken Down to Earth en Back to Basics opleverde.

In Parkvilla getuigt Sacha de Boer van haar passie voor fotografie. Zij vertelt over haar werkwijze bij de reportages voor National Geographic en voor niet van overheidsgeld afhankelijke maatschappelijke organisaties. En ze vertelt over de avonturen die zij daarbij beleefde. Verder maakt zij een zijstapje naar de fotosessies voor de kookboeken.
Na afloop is er gelegenheid om één van haar kookboeken te kopen en te laten signeren.

Over haar werk zei Sacha de Boer onlangs in een tv-interview: "Het is moeilijk om te zeggen wanneer een foto geslaagd is. Het is wel te beredeneren, maar allereerst voel ik het dat het geslaagd is. Pas later zie je het bijvoorbeeld omdat er mooie lijnen in de foto zitten of dat je in een bepaalde richting wordt getrokken waar je naar moet kijken. Dat zijn dingen die je niet altijd kunt beredeneren op het moment dat je de foto maakt. Dat zie je pas achteraf. Je ziet meer als je er rustig naar kunt kijken."

De toegangsprijs bedraagt € 12,50, inclusief consumptie;
Kaarten kunnen online worden gekocht op: https://www.parkvilla.nl/theater/269/Sacha_de_Boer/

zaterdag 24 augustus 2019

Kan je een foto meer pixels geven?

Herken je deze situatie? Je hebt een foto gemaakt met je telefoon en je vindt hem zo leuk, dat je hem wel aan de muur wil hangen. Nu heb je op je telefoon wat randjes er af gehaald, waardoor het aantal pixels kleiner is geworden. Of je had al ingezoomd op je telefoon, waardoor er meteen al minder pixels zijn. Je hebt te weinig pixels voor een scherpe afdruk voor aan de muur. Als er maar genoeg pixels zijn, zie je de individuele pixels niet, maar als het er te weinig zijn zie je ze wel. Hoe kun je de foto meer pixels geven?

De pixels zijn de bouwstenen van je foto. Meer informatie is er niet. Je kunt tussen de pixels nieuwe pixels laten maken. Dat kan bij voorbeeld via Photoshop, maar ook andere programma's kunnen het. Die pixels krijgen dan een kleur en hoeveelheid licht en waarde, die het gemiddelde is van de pixels er om heen. Dat gaat redelijk als je 10% of 20% meer pixels laat maken, maar daarna gaat het fout. Het punt is: de software ziet alleen de pixels, maar weet niet wat de foto voorstelt. Het kan dus niet meer dan het gemiddelde van de pixels er om heen nemen.

Kunstmatige intelligentie komt ook hier te hulp. Een programma krijgt miljoenen foto's te zien, en begint daar patronen in te ontdekken: de software herkent voorwerpen die vaker voorkomen. Denk aan fietsen, huizen, gras, wolken, auto's, mensen. En ook patronen, zoals cirkels, rechthoeken, lijnen. Met die "kennis" kunnen extra pixels beter worden "ingevuld".

Dit soort programma's komt nu ook beschikbaar voor de consument. Bij voorbeeld Gigapixel AI van Topas Labs.Je kunt het programma downloaden en enkele weken gebruiken voordat je het koopt. Voor een foto die groot aan de muur moest komen bij Notarissen Netwerk Limes (zie mijn vorige blog), heb ik het programma uitgetest. Ik heb daarbij vergeleken een detail in de oorspronkelijke foto, het resultaat van 2000 bij 2000 pixels naar 11.000 bij 11.000 pixels in Photoshop, en hetzelfde met Gigapixel AI. Behoorlijk vergroot dus.Zie hieronder het resultaat:



Met name in de onderste foto zie je duidelijke verschillen: links de oorspronkelijke foto, in het midden het Photoshop-resultaat, en rechts het resultaat met Gigapixel AI. De laatste heb ik voor de grote print gebruikt.

Hoewel dit resultaat heel bemoedigend en indrukwekkend is, lukte me het met andere foto's minder goed om betere resultaten te krijgen dan de oorspronkelijke foto. De kwaliteit kan afhangen denk ik van wat er op de foto staat, en of de software dat herkent. Afwachten dus. Het programma kost 80 dollar. Topaz Labs heeft kunstmatige intelligentie ook gebruikt voor andere programma's, ten behoeve van ruisonderdrukking, verscherping en optimalisatie van licht en kleuren. Alle met dezelfde prijs. Ook andere fotosoftwareleveranciers beginnen met AI-producten te komen, dus ik vermoed, dat we aan de vooravond staan van de inzet van KI (AI) voor wijdverbreid gebruik door consumenten.

zaterdag 10 augustus 2019

Ook hier hangen ze, en is het stil

Onlangs berichtte ik over foto's uit mijn boek over Alphen, die groot zijn opgehangen bij Fysio Alphen, en de sensatie die ik voelde om ze zo groot aan de muur te zien hangen. Parallel aan het traject daar, liep er eenzelfde traject bij Limes Netwerk Notarissen. Zij hebben een nieuw pand in gebruik genomen, dat staat in Park Rijnstroom, aan de Raadhuisstraat. Ze hebben tien foto's uit mijn boek  op doek laten printen en ophangen, met afmetingen van 80 tot 200 cm!

Zoals dat meestal gaat: een tweede keer geeft minder emoties. En toch voelde ik me weer trots, toen ik mocht komen kijken.

En hier zat een nieuw aspect aan. Er waren veel klachten, dat de kamers zo hol klonken, er zat een galm in. Veel gladde afwerkingen op muren en vloeren. Toen ontstond het idee, om de foto's te combineren met geluidsabsorptie. De foto's werden opgespannen op een dieper frame dan bij Fysio Alphen. De zo ontstane ruimte tussen het fotodoek en de muur werd opgevuld met geluidsabsorberend materiaal. En dat werkte! De mensen die er werkten ervoeren een groot verschil, en waren erg blij met zowel de geluidsdemping, als de foto's zelf. En dat maakte mij weer blij.





zondag 28 juli 2019

Highlights van de reis naar Frankrijk en Spanje



1/4 seconde bij f/13 en ISO 31; 16 mm brandpunt.

Eind mei en in juni hebben we een tour gemaakt door Frankrijk, met een uitstapje naar de Baskische kust in het noorden van Spanje. Vooraf had ik twee locaties geprikt om mooie foto's te maken. Buiten deze locaties heb ik mijn grote camera laten liggen, en heb ik alleen foto's gemaakt met mijn iPhone. De eerste locatie was een deel van de Baskische kust aan beide kanten van het plaatsje Zumaia. Deze kust is bekend vanwege de Flysch-rotsen. Flysch is een soort gesteente, dat sterk gelaagd is opgebouwd. Op deze locatie zijn die lagen tijdens de bergvorming opgestuwd en zijn verticaal komen te staan. Je vindt het terug in zowel de rotsformaties boven water als in het water. Ik wilde foto's maken langs de waterlijn, en hoopte op mooie luchten na zonsondergang. De foto hierboven en hieronder vind ik de mooiste.

1/20 sec bij f/10 en ISO 1000; 200 mm brandpunt

Overzicht van het stadje Zumaia
De tweede locatie was de Pyreneeën aan de Franse kant. Onze uitvalsbasis was Luz-Saint Sauveur, zuid van Lourdes, en noord van het Nationaal Park van de Pyreneeën. Je zit dan vlakbij de oprit naar de Tourmalet, bekend van de Tour. Op de enige echt mooie dag zijn we het park ingelopen naar het Cirque de Gavarnie. Je loopt een smal dal in en aan het eind sta je midden tussen de bergen van meer dan 3000 meter met steile wanden en veel hoge watervallen. Ik kon niet echt bevredigende beelden vinden, maar deze foto's geven wel een mooie indruk.

Wil je nog enkele andere fotografische indrukken bekijken, klik dan op deze link; en bekijk het boekje dat tevoorschijn komt op volle schermgrootte (op je mobiel: gebruik de liggende stand).






donderdag 25 juli 2019

Doe je dit ook? Nieuwe diensten met nieuwe software





Sommige tevreden klanten komen terug met andere vragen dan waarvoor ze me eerst benaderd hebben. Zo ook Bhasker Rewti, wonend in Zoetermeer, afkomstig uit Suriname en met een Indiase herkomst. De eerste keer vroeg hij me om een foto van zijn poes een andere achtergrond te geven. Dat heb ik met Photoshop gedaan en de foto hangt nu groot in zijn huis.










De volgende vraag was, of ik een boekomslag voor zijn boek kon ontwerpen. Dat nu had ik nog nooit gedaan. Ik heb daarvoor een stockfoto van Adobe gezocht. Voor het ontwerp kun je het best InDesign van Adobe gebruiken, maar dat heb ik niet. Ik heb het in Photoshop gedaan. Dat gaf wat problemen bij de drukker, en uiteindelijk heeft John Bonnet van de fotoclub het omgezet naar een InDesign-bestand. En zo is het gedrukt (zie hieronder).
Met die ervaring


vroeg hij onlangs of ik dat weer kon doen voor een brochure. Inmiddels heeft Serif naast zijn alternatief voor Photoshop: Affinity Photo, ook een alternatief voor InDesign uitgebracht: Affinity Publisher. De Affinity programma's kun je kopen voor tussen de 50 en 100 euro, terwijl je voor de verzameling Adobe software een abonnement moet afsluiten voor 60 euro per maand (dat is dan wel inclusief 100 Gb cloudopslag). Zonder ervaring met Publisher, maar via tutorial video's lukte het me om in enkele dagen een ontwerp te maken. Ook weer met een stock foto van Adobe. Het ontwerp staat boven aan in dit bericht.




maandag 15 juli 2019

Waanzinnig!

Ooit wel eens je eigen foto op formaat van 1 meter 70 cm aan de muur zien hangen? Of 8 meter breed? Het geeft een waanzinnige sensatie!

Voor Alphenaren: de foto is gemaakt op de Burgemeester Bruins Slotsingel

De praktijk voor Fysiotherapie Fysio Alphen heeft onlangs een nieuwe locatie geopend. Vraag is dan altijd: wat hangen we aan de muren? Zij vonden dat, gezien de naam van de praktijk, er foto's van Alphen aan den Rijn moesten komen. En zij vonden mooie foto's van Alpen in mijn boek van anderhalf jaar geleden: Alphen een den Rijn, een plaatje. En gelijk zijn er ook foto's besteld voor hun oude locatie.

Elf foto's zijn er uitgezocht. De praktijk heeft een fitness zaal. Eén van de foto's is afgedrukt voor een wandbedekking van 8 meter breed en 2 m 90 cm hoog. Dat stelt wel eisen aan de foto! En ik loop dan ook aan tegen de limieten van mijn camera. Ga maar na: mijn sensor (36 megapixel) heeft over de lengte 7360 pixels. De lengte van de foto is 8000 mm, dus elke pixel krijgt 1 mm op de foto. Dat ga je zien aan onscherpte. Voordeel is, dat je meestal niet met je neus op de muur zit, en dan valt het allemaal wel mee. De foto is afgedrukt op een kunststoffen dik doek, dat op de muur is geplakt. De foto's laten dat proces zien.

Het doek wordt gelijmd

Kale muur




















Alle andere foto's zijn afgedrukt op een doek van 170 bij 80 cm. Net zoals bij de muur zijn het dus foto's op panorama-formaat. Aangezien ik standaard op een verhouding van 3:2 mijn foto's maak, moest er van de hoogte een stuk af. Ik moet zeggen, dat de resterende composities me niet tegenvielen. Het doek met de foto wordt in een frame aangebracht. Aan de randen van het doek zit een harde bies van een centimeter, die in een gleuf van het frame wordt geduwd. Door dat rondom te doen wordt de foto keurig opgespannen. Het afdrukken en ophangen werd verzorgd door het bedrijf Multicopy. Ik moet zeggen:






 als je je foto's zo groot aan de muur ziet hangen, is het net alsof je live naar het tafereel zit te kijken, alsof je door een raam kijkt. Toen alles hing en ik door de kamers en de gangen liep was ik helemaal ondersteboven. Een waanzinnige ervaring.

zaterdag 9 maart 2019

Terug naar Den Haag

Eerder heb ik twee foto's laten zien van de skyline van Den Haag bij avond, in het zogenaamde blauwe uurtje: een kwartier tot drie kwartier na zonsondergang. Onlangs ben ik nog een keer terug gegaan, en heb opnieuw foto's gemaakt.

Centraal Station. 1 sec bij f/13 en ISO 100; 17 mm brandpuntsafstand


Utrechtse Baan, A12. 1 sec bij f/14 en ISO 31; 20 mm brandpunt. Meerdere foto's gecombineerd. 

Hoogbouw rond Centraal Station, gezien vanaf het Malieveld.
10 sec bij f/13 en ISO 100; 29 mm.
10 sec bij f/13 en ISO 100; 35 mm.



zaterdag 2 maart 2019

High key en Low key portretten

Vanuit de fotoclub zijn sessies georganiseerd voor het maken van portretten in een studio-omgeving. Eén van de leden heeft zijn studio hiervoor beschikbaar gesteld, compleet met flitsers, diverse achtergronden, en een tutorial voor diverse belichtingstechnieken. De nadruk lag op deze belichtingstechnieken.

Bij Rembrandlicht heb je belichting op het gezicht schuin van voren, zodanig dat je net een beetje licht hebt op de schaduwkant van het gezicht. Bij vlinderlicht heb je licht recht van voren net boven de camera, waarbij de onderkant van het gezicht een beetje bijgelicht wordt om sterke schaduwen te voorkomen. Omdat hierbij de meeste oneffenheden van de huid niet zichtbaar zijn, wordt het ook wel glamourlicht genoemd.

Verder kun je high key foto's maken; dit is een term afkomstig uit de filmwereld, waarbij de hele setting licht is: mensen en kleding, en achtergrond. Bovendien wordt de foto ook een beetje overbelicht. Soms worden wel enkele donkere accenten gecreëerd, zoals hier bij voorbeeld bij één van de portretten, die ik maakte. Door de ogen donkerder te houden, wordt daar sterk de aandacht op gevestigd.






Het tegengestelde is natuurlijk low key, een techniek die heel veel portretfotografen gebruiken. Hierbij een paar extreme voorbeelden, waarbij alleen een streep of lijn van het gezicht worden belicht. De nadruk licht dan volledig op het profiel van het model.
De laatste foto is een detail van de foto daarvoor. Als je op de foto klikt zie je de prachtige details heel goed.





















donderdag 21 februari 2019

Zwart-wit foto's kleur geven


























Oude zwart-wit foto's kleur geven wordt door sommige bedrijven aangeboden. Dan wordt met de hand de foto ingekleurd, waarna er weer een foto van werd gemaakt. Alternatief: een digitale kopie openen in Photoshop, en daar met de hand alles inkleuren. Veel werk in beide gevallen dus.

Dat moet tegenwoordig anders kunnen, werd gezegd, en er is een algoritme ontwikkeld, dat is gevoed met miljoenen foto's. Het algoritme heeft geleerd wat voor kleuren voorwerpen, landschapselementen en mensen hebben. Om de wereld er kennis mee te laten maken is dat algoritme beschikbaar gemaakt, en wel op de website https://colourise.sg/. Je kunt een zwart-wit foto uploaden, en het algoritme kleurt hem in. Het resultaat kun je weer downloaden.




























Of het handig werkt voor oude foto's is een vraag. De foto moet wel duidelijk zijn en duidelijk herkenbare elementen bevatten, anders wordt het min of meer grijs gelaten, of krijgt het de kleur van de omgeving. Maar wel leuk om eens zelf te proberen. Ik heb het gedaan met een paar foto's die ik eerst zwart-wit heb gemaakt.

Anderzijds heeft iedereen wel eens een foto met een lelijke kleurzweem of zo. Die kun je dan zwart-wit maken en in laten kleuren. Eventueel kun je hem dan zelf weer verder bewerken.

zaterdag 9 februari 2019

Expositie Schoutenhuis

In het Schoutenhuis in Alphen aan den Rijn is deze maand een expositie te zien van mijn foto's gemaakt in de Dolomieten. Een selectie van 7 foto's is opgehangen in het restaurant. Iedereen die in Alphen woont of er komt is van harte welkom om onder het genot van een drankje en/of hapje de foto's te komen bekijken. De foto's hangen er tot en met 28 februari. Het Schoutenhuis is te vinden in de Julianastraat 4 in Alphen. Het is open van dinsdag tot en met zaterdag van 10.00 uur tot 16.00 uur.


zaterdag 2 februari 2019

Abstracten op de Zandmotor bij Kijkduin

Met de fotoclub ben ik naar de Zandmotor geweest. Dat is een extra verbreed stuk strand bij Kijkduin onder Den Haag. Het idee is dat dat strand zichzelf in stand kan houden door de werking van de getijden, stromingen en wind. De hoop is dat er geen afslag van de duinen plaats vindt, en dat er niet heel frequent zand opgespoten hoeft te worden.




Dat brede stuk strand wordt bij hoog water overspoeld en ligt bij laag water droog. Daardoor ontstaan allerlei patronen in het zand, en op de rand met het water. Die patronen nodigden mij uit om daar foto's van te maken. En



sommige foto's nodigden mij uit om er verder mee te werken. Twee foto's heb ik omgezet in het negatieve; dan wordt licht donker en omgekeerd, en kleuren worden omgezet in hun complementaire kleur. Oranje wordt blauw en blauw wordt oranje. Dat werkt vervreemdend en kan daardoor mysterieuze beelden opleveren. Links is het oorspronkelijke beeld, rechts in negatief.