West van Edinburgh liggen twee bruggen over de Firth of Forth; een derde is in aanbouw. Ter toelichting: de Forth is een rivier die in de Noordzee uitmondt, het laatste stuk is heel breed, en zo'n baai heet in Schotland een firth. De bruggen liggen in het nauwste stuk, waar vroeger een veer de beide oevers met elkaar verbond. Ooit heeft de koningin van Engeland daar gebruik van gemaakt. Als gevolg daarvan heten de dorpjes aan beide kanten North, respectievelijk South Queensferry. Ik verbleef een nacht in een B&B bij North Queensferry, onder de brug voor het autoverkeer. De andere brug is voor treinen, en die is veel interessanter. Vanwege de rode kleur, maar ook omdat het traditionele dorpje er recht onder ligt. En dat vond ik heel boeiend. De brug torent boven de huizen van het dorpje uit. Deze foto geeft een indruk. Voor meer foto's van het dorpje en de brug, kun je op deze link klikken.
25 juli 2015
Schoenen
Vorige week heb ik voor het Nederlands Tijdschrift voor Mondhygiëne weer foto's gemaakt bij de opleiding aan de opleiding tot mondhygiënist bij InHolland in Amsterdam. Bij de gelegenheid van de diploma-uitreiking wordt altijd een groepsfoto in het tijdschrift geplaatst. De groep bestaat altijd in overgrote meerderheid uit jonge vrouwen, met meestal één of twee mannen. Speciaal de dames zien er dan op hun mooist uit, en dat is dan echt genieten. En natuurlijk een stralend witte lach. De foto zelf komt natuurlijk in het tijdschrift, maar ik heb ook even een krappere uitsnede gemaakt, waarmee de foto ook anoniem is geworden. Het geeft een leuke onderschrijving van mijn indrukken.
17 juli 2015
Bretagne
Nadat ik op Skye in Schotland was geweest, hebben Dory en ik twee weken langs de noordkust van Bretagne gereisd. Overeenkomsten tussen Skye en Bretagne: rotsachtige kusten met strandjes met glooiende weiden daarachter. Verschillen: Bretagne is nog meer bebouwd met dorpjes, het landschap achter de rotsen is romantisch, de kust heeft meer hoge kliffen. Voor mij bovendien: boven Skye een grijze lucht, boven Bretagne puur blauw overwegend; dat kan natuurlijk ook andersom zijn.
Fotografisch waren er daarmee toch veel verschillen, hoewel ik vertrok richting Bretagne, met het idee dat ik dezelfde soort foto's kon maken. Op Skye zit je nooit verlegen om indrukwekkende achtergronden met bergen, of leuke voorgronden met watervallen.
We hebben ons, mede dank zij het fantastische weer, heel goed vermaakt. De vissersplaatsjes zijn vaak toch wel gezellig. Ook hebben we een boottochtje gemaakt naar de Sept Iles, ofwel de zeven eilanden, ongeveer halverwege de noordkust. Daar zit een vogelreservaat, met alken, zeekoeten, meeuwen, aalscholvers, maar vooral meer dan tienduizend broedparen Jan van Genten. Met een spanwijdte van bijna twee meter, zijn ze toch duidelijk een slag groter dan de grootste meeuwen. Vanaf de boot kon je je best doen om ze te fotograferen. In de vlucht, op de rotsen en terwijl ze recht de zee in duiken op weg naar eten of zeewier voor de open haard.
Wie de 25 leukste foto's van onze trip wil bekijken, kan klikken op deze link.
Fotografisch waren er daarmee toch veel verschillen, hoewel ik vertrok richting Bretagne, met het idee dat ik dezelfde soort foto's kon maken. Op Skye zit je nooit verlegen om indrukwekkende achtergronden met bergen, of leuke voorgronden met watervallen.
We hebben ons, mede dank zij het fantastische weer, heel goed vermaakt. De vissersplaatsjes zijn vaak toch wel gezellig. Ook hebben we een boottochtje gemaakt naar de Sept Iles, ofwel de zeven eilanden, ongeveer halverwege de noordkust. Daar zit een vogelreservaat, met alken, zeekoeten, meeuwen, aalscholvers, maar vooral meer dan tienduizend broedparen Jan van Genten. Met een spanwijdte van bijna twee meter, zijn ze toch duidelijk een slag groter dan de grootste meeuwen. Vanaf de boot kon je je best doen om ze te fotograferen. In de vlucht, op de rotsen en terwijl ze recht de zee in duiken op weg naar eten of zeewier voor de open haard.
Wie de 25 leukste foto's van onze trip wil bekijken, kan klikken op deze link.
15 juli 2015
Alphenaren: doe mee aan deze fotowedstrijd
Altijd prijs bij fotowedstrijd Kijk! Mijn
Straat
Heb je leuke foto’s van
gebeurtenissen in je straat, een
buurtfeest, spelende kinderen, of foto’s van een prachtige tuin in de straat,
doe dan mee aan de fotowedstrijd Kijk! Mijn straat die fotoclub Alphoto houdt
van 15 juli tot en met 1 september.
De fotowedstrijd sluit aan
bij de Nationale Fotoweek in september, waarvan fotoclub Alphoto het Alphense gedeelte
organiseert. Met het nationale thema Kijk! Mijn Straat moet iedereen worden
geïnspireerd om zijn directe, alledaagse leefomgeving in foto’s te delen.
Buurt, stad, laan, villa, flat of dorp – iedere straat heeft zijn eigen
identiteit. Met foto's kun je laten zien hoe we samen leven in de uiteenlopende
straten van Nederland.
Bij de fotowedstrijd van
Alphoto gaat het daarom niet direct om foto's van de straat zelf, hoewel
detailopnamen van bijvoorbeeld de architectuur wel interessant kunnen zijn,
maar vooral om wat er gebeurt in een straat, wie er in leven of hoe er geleefd
wordt. De ingezonden foto's worden door een uit leden van Alphoto bestaande
jury beoordeeld op originaliteit en creativiteit.
Voor alle deelnemers aan
de fotowedstrijd ligt er een .......
10 juli 2015
Oesters eten in Bretagne
Mijn laatste blogbericht is al weer even geleden. De reden daarvan is, dat we twee weken de noordkust van Bretagne hebben bezocht. Op sommige fotografische aspecten zal ik nog terug komen, maar nu ben ik nog bezig met de verwerking van de foto's.
Eén van de attracties van Bretagne is de oester- en mosselteelt. Maar vooral de oesters. Oesters worden overal gegeten. Het plaatsje Cancale is er erg bekend om. In restaurants, in oesterbars, of op straat, dan wel strand. De mensen op deze foto zitten heerlijk in het zonnetje op een trap boven het strand hun oesters te eten. Ze hebben ze net gekocht in één van de zes stalletjes, die om de hoek van de oude haven staan. Het probleem van oesters is hun gesloten karakter: het kost vaak flink wat moeite om ze te openen. Je hebt daar een mes voor nodig, en soms is dat niet genoeg. Je kunt ze dus ook geopend kopen, dat scheelt. Als ze eenmaal open zijn, dan even verder los maken, een beetje citroensap er op, en dan naar binnen laten glijden. Wat doe je dan met de schelp? Wel, die gooi je gewoon op het strand. Daar vormt zich dus een aardige oesterschelpberg. Maar bij de hoogste vloedstand wordt dat allemaal door de zee meegenomen, en kan alles weer opnieuw beginnen. Wij zelf zijn niet zo op oesters, dus we hebben er alleen gefascineerd naar gekeken......
Eén van de attracties van Bretagne is de oester- en mosselteelt. Maar vooral de oesters. Oesters worden overal gegeten. Het plaatsje Cancale is er erg bekend om. In restaurants, in oesterbars, of op straat, dan wel strand. De mensen op deze foto zitten heerlijk in het zonnetje op een trap boven het strand hun oesters te eten. Ze hebben ze net gekocht in één van de zes stalletjes, die om de hoek van de oude haven staan. Het probleem van oesters is hun gesloten karakter: het kost vaak flink wat moeite om ze te openen. Je hebt daar een mes voor nodig, en soms is dat niet genoeg. Je kunt ze dus ook geopend kopen, dat scheelt. Als ze eenmaal open zijn, dan even verder los maken, een beetje citroensap er op, en dan naar binnen laten glijden. Wat doe je dan met de schelp? Wel, die gooi je gewoon op het strand. Daar vormt zich dus een aardige oesterschelpberg. Maar bij de hoogste vloedstand wordt dat allemaal door de zee meegenomen, en kan alles weer opnieuw beginnen. Wij zelf zijn niet zo op oesters, dus we hebben er alleen gefascineerd naar gekeken......
Het oude deel van Cancale, met de haven |
Abonneren op:
Posts (Atom)