Mijn laatste blogbericht is al weer even geleden. De reden daarvan is, dat we twee weken de noordkust van Bretagne hebben bezocht. Op sommige fotografische aspecten zal ik nog terug komen, maar nu ben ik nog bezig met de verwerking van de foto's.
Eén van de attracties van Bretagne is de oester- en mosselteelt. Maar vooral de oesters. Oesters worden overal gegeten. Het plaatsje Cancale is er erg bekend om. In restaurants, in oesterbars, of op straat, dan wel strand. De mensen op deze foto zitten heerlijk in het zonnetje op een trap boven het strand hun oesters te eten. Ze hebben ze net gekocht in één van de zes stalletjes, die om de hoek van de oude haven staan. Het probleem van oesters is hun gesloten karakter: het kost vaak flink wat moeite om ze te openen. Je hebt daar een mes voor nodig, en soms is dat niet genoeg. Je kunt ze dus ook geopend kopen, dat scheelt. Als ze eenmaal open zijn, dan even verder los maken, een beetje citroensap er op, en dan naar binnen laten glijden. Wat doe je dan met de schelp? Wel, die gooi je gewoon op het strand. Daar vormt zich dus een aardige oesterschelpberg. Maar bij de hoogste vloedstand wordt dat allemaal door de zee meegenomen, en kan alles weer opnieuw beginnen. Wij zelf zijn niet zo op oesters, dus we hebben er alleen gefascineerd naar gekeken......
Eén van de attracties van Bretagne is de oester- en mosselteelt. Maar vooral de oesters. Oesters worden overal gegeten. Het plaatsje Cancale is er erg bekend om. In restaurants, in oesterbars, of op straat, dan wel strand. De mensen op deze foto zitten heerlijk in het zonnetje op een trap boven het strand hun oesters te eten. Ze hebben ze net gekocht in één van de zes stalletjes, die om de hoek van de oude haven staan. Het probleem van oesters is hun gesloten karakter: het kost vaak flink wat moeite om ze te openen. Je hebt daar een mes voor nodig, en soms is dat niet genoeg. Je kunt ze dus ook geopend kopen, dat scheelt. Als ze eenmaal open zijn, dan even verder los maken, een beetje citroensap er op, en dan naar binnen laten glijden. Wat doe je dan met de schelp? Wel, die gooi je gewoon op het strand. Daar vormt zich dus een aardige oesterschelpberg. Maar bij de hoogste vloedstand wordt dat allemaal door de zee meegenomen, en kan alles weer opnieuw beginnen. Wij zelf zijn niet zo op oesters, dus we hebben er alleen gefascineerd naar gekeken......
Het oude deel van Cancale, met de haven |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten