Fijne feestdagen!

Alle lezers van mijn blog wens ik, ook namens de rest van ons gezin, hele gezellige Kerstdagen en jaarwisseling, en voor 2017 een spetterend en gezond jaar!

Zonsondergang in Noord-Brabant-Zuid

Afgelopen woensdag waren we bij vrienden in het zuiden van Noord-Brabant. Lekker gewandeld in het bos- en heidegebied tussen Zundert en Rucphen. De periode van zonsondergang is in deze periode vaak erg mooi, met mooie zachte roze tinten in de lucht en in het licht dat op de omgeving schijnt. Met mijn iPhone heb ik deze foto van de zonsondergang gemaakt. Overigens zijn er met de nachtelijke vorsten ook mooie foto’s te maken van de dunne laagjes ijs op sloten en plassen. En ook van berijpte bladeren,  takken en bessen. Het lukte me niet zo gauw om daar iets echt moois van te maken tijdens de wandeling.

iPhone: 1/4000 sec bij f/2,2 en IS)32; brandpuntsafstand 4.15 mm. Bewerkt in Lightroom

Overzichten nieuwe camera's van 2016

De website dpreview heeft weer een overzicht gegeven van de camera’s die dit jaar zijn uitgekomen. In specifieke categorieën worden de camera’s met elkaar vergeleken. Deze categorieën zijn: compact camera’s tot $500, of $500-900, consumentencamera's met groot zoombereik, amateurcamera's met groot zoombereik, camera's met verwisselbare lenzen tussen $500 en 900, of van $900-1200, of van $1200-2000, camera’s met vaste brandpuntsafstand. Overal staat bij de inhoudsopgave een hoofdstuk: Welke camera zou ik moeten kopen? 

Herfst

1/80 sec bij f/18 en ISO 1600; 29mm brandpuntsafstand.

De herfst is nog steeds mooi, maar wel al over de top. Twee weken geleden was het nog vol en prachtig. Op zaterdagmorgen vroeg ben ik met een tiental leden van de fotoclub naar park Clingendael in Den Haag gegaan om foto's te maken.

1/100 sec bij f/22 en ISO 1600; 35 mm brandpunt.

We hadden echt geluk met het weer. Een beetje heiig in het begin, daarna kwam de ochtendzon er stralend doorheen.

Bij de tweede foto heb ik geprobeerd om zonnestralen te krijgen door mijn diafragma klein te maken, en de zon net door een klein gaatje te laten schijnen. Geeft vaak een leuk effect.

1/125 sec bij f/16 en ISO 2500; 112 mm brandpunt.

Er waren best wel wat paddenstoelen te vinden; inclusief de vliegenzwam rood met witte stippen. Kon ik weer experimenteren met mijn macrolens: ik heb lang languit op de grond gelegen.... Uiteindelijk was ik blij met deze foto's. De uren vlogen voorbij.

PS. Vergeet niet op de foto's te klikken; op volle schermgrootte met een zwarte achtergrond komen de foto's mooier over.

1/15 sec bij f/14 en ISO 1600. 35 mm brandpunt.

1/40 sec bij f/8 en ISO 1000; 90mm brandpunt macrolens.

Schotland, Glencoe

Regendag in Glen Etive. 1/80 sec bij f/10, ISO 400. 35mm brandpuntafstand.

Een week ben ik in Schotland geweest met fotomaat Sten. Onze verblijfplaats was Glencoe. Gevlogen naar Glasgow en daar een auto gehuurd. Glencoe ligt op een paar uur rijden afstand noordwest van Glasgow. De omgeving is er een van nauwelijks bewoonde hoge bergen (rond de 1000 meter, terwijl Glencoe op zeeniveau ligt) en een pas, waar redelijk wat verkeer over rijdt, op weg naar de westkust.

Ligging Glencoe, klik op de kaart voor vergroting.

1/125sec bij f/16 en ISO 400; 170mm brandpuntsafstand.

Hoewel de weerberichten vooraf veelbelovend waren (variabel weer), hadden we in de praktijk met name de eerste vier dagen vrij grijs en nat weer. Pas de laatste dagen begon het iets op te knappen. Dat gaf ons in ieder geval de eerste dagen de tijd om alles te verkennen en onze fotografische creativiteit te ontwikkelen. Bijna alle dagen zijn we rond half zeven in de ochtend op pad gegaan , want je wist maar nooit of de zon zich bij opkomst zou laten zien. We hebben ook die eerste dagen veel foto's gemaakt, maar in de uiteindelijke oogst komen de meeste foto's uit de laatste dagen.

Veel verschillende fototechnieken hebben we gebruikt: HDR (foto's met verschillende belichtingen, die in de verwerking gecombineerd worden), panorama's door verschillende beelden te maken om ze later aan elkaar te plakken, combinaties van de twee, lange sluitertijden overdag met gebruik van grijsfilters. Bijna alles vanaf statief gemaakt. De foto links is gemaakt om kwart over 10 op een punt waar we vanaf 7 uur in de ochtend tot na 11 uur hebben gestaan; de lage bewolking trok heel langzaam op, en af en toe kwam de zon door. Uiteindelijk was er volop zon. Het ontbijt in de Bed&Breakfast lieten we lopen. Om twaalf uur konden we ergens anders onze welverdiende gebakken ei met krijgen.

De onderste foto is gemaakt op een plek, waar we eerder ons geluk hadden beproefd, maar toen zijn we weggeregend. Hier lukte het wel; even later was alles weer dichtgetrokken. Nu was het licht prachtig!
Uiteindelijk ben ik toch erg blij met de foto-oogst. Mocht je meer willen zien, dan vind je nog een kleine 20 foto's onder deze link.

1/8 sec bij f/14 en ISO 100; 16 mm brandpuntsafstand.

Weer Schotland!

Enkele weken geleden ben ik met mijn fotomaat Sten weer naar Schotland geweest. Ditmaal was Glencoe ten noordwesten van Glasgow ons doel. We waren eerder een dag in Glencoe geweest, en ondanks het heel sombere weer toen, waren we erg onder de indruk van de omgeving. Relatief hoge bergen, mooie stille en ruige dalen, riviertjes, watervallen, zee-inhammen. We zijn er een week geweest, en we hadden ogenblikken van spectaculair weer. Ook het weer van de eerste keer; het beste werd tot het laatste bewaard. Ik ben nog druk bezig met de verwerking van de foto's, maar de bijgaande foto illustreert aardig wat we hebben meegemaakt.

De foto heb ik gemaakt op het ogenblik, dat ik mijn volledige uitrusting net had ingepakt. Ik heb hem dus gemaakt met mijn iPhone in de panoramastand. Het kasteel heet Kilchurn en ligt in de buurt van het dorp Dalmally.

Andere resultaten volgen binnenkort.

Workshop avondfotografie op 12 november

Wil je mooie avondfoto's kunnen maken? Op 12 november geef ik een workshop Avondfotografie in Alphen aan den Rijn. We beginnen met een uurtje over theorie en voorbeelden, en welke camera-instellingen de voorkeur hebben. Daarna gaan we naar buiten om de daad bij het woord te voegen en dus foto's te maken. Ten slotte gaan we weer naar binnen om de resultaten te bekijken en bespreken.

Wat heb je nodig? Een camera, die het mogelijk maakt om sluitertijd en diafragma in te stellen. Verder is een statief aanbevolen, hoewel het zonder ook kan lukken.

De start is om 15.30 uur. De locatie hangt af van het aantal deelnemers. De vergoeding die ik vraag is een vast bedrag, dat verdeeld wordt over de deelnemers. Gezien het huidige aantal inschrijvingen zal dat niet meer dan €35 bedragen.

Zin om mee te doen? Stuur me een email (rob@fotosvanrob.nl), of reageer op dit bericht hieronder bij "Opmerkingen". Kort voor de 12e krijg je dan de verdere informatie.

Wat waardeer je meer?

Veel camera's geven tegenwoordig de keus om foto's op te slaan op de geheugenkaart als jpg-bestand, of als een RAW-bestand. In de standaard instelling verwerkt de camera het beeld dat op de sensor is gemaakt en slaat het op als jpg-bestand. Als de fotograaf de bewerking zelf wil doen, zal hij het oorspronkelijke beeld willen gebruiken.


Er zijn goede redenen om de camera de verwerking te laten doen. De camera-fabrikant kent precies de eigenschappen van de camera, en zal via zijn eigen software het beeld optimaliseren naar algemene standaard. Kijkend naar belichting, contrast, kleurzweem en zo nog een paar eigenschappen.
Deze situatie is eigenlijk vergelijkbaar met vroeger, toen er nog met filmrolletjes werd gewerkt. Standaard bracht je je filmrolletje naar de ontwikkel- en afdrukcentrale, waar je opnames werden geoptimaliseerd volgens algemene principes. Amateur- en professionele fotografen deden het afdrukken, en eventueel het ontwikkelen zelf.

De reden om het afdrukken, dan wel het digitaal ontwikkelen van het digitale RAW-bestand zelf te doen, is de vrijheid om beelden te genereren naar eigen smaak. Soms om de eigen beleving meer te benadrukken. Soms om het beeld mooier te maken. Ook soms om niet-realistische beelden te maken.

Ik optimaliseer mijn opnamen altijd zelf, om diezelfde redenen. Daarbij heb je zo veel mogelijkheden, dat je haast eindeloos kunt uitproberen. Het ene vind je wel mooi, het andere minder. Maar soms twijfel je. Dat is dan een moment dat je de mening van anderen vraagt. En dat doe ik dus nu in deze blog.

Deze foto is vorig jaar gemaakt bij Glencoe in Schotland. Als voorbereiding op mijn trip naar Glencoe, en naar aanleiding van een videoclip van de op het internet heel actieve Serge Ramelli, heb ik deze foto weer eens tevoorschijn gehaald, en opnieuw bewerkt. Het resultaat is de bovenste foto. De onderste foto laat het eerdere resultaat zien. De onderste foto laat beter zien hoe het was, de bovenste geeft misschien een interessanter beeld, dat meer stemmingen oproept.

Wat vind jij? Ik nodig je uit om je mening te geven door in het zwarte vak onder het bericht, te klikken op "X opmerkingen" te klikken, waarbij X staat voor Geen of een getal. Deze tekst staat inn blauwe letters onder het zwarte blok. Klik er op, en je kunt je reactie intypen. Wel leuk als je je naam er bij vermeldt. Ik ben benieuwd.

Roofvogelshow

"Je moet me niet boosmaken....". Oehoe. 1/250 sec bij f/5,6, ISO 400, 200mm

"Oehoe op wacht". 1/640 sec bij f/2,8 en ISO 640, 200mm

Afgelopen zondag werd er in het Nationaal Park de Hoge Veluwe een dag georganiseerd voor fotografen. Leuke lezingen, workshops, en: een roofvogelshow. Speciaal was, dat voor en na de show de roofvogels op stok waren gezet, en je kon er uitgebreid foto's van maken. Op een afstand van ongeveer 5 meter. Met mijn 200mm lens kon ik de vogels levensgroot in beeld krijgen; een achte close-up lukte niet, maar ik heb genoeg pixels (36 Mp) om toch nog een goede close-up foto over te houden. Het was goed weer, maar de plek was niet superlicht. Dus het oude dilemma: om bewegingsonscherpte te voorkomen, wil je je diafragma open zetten; mijn lens gaat tot f/2,8. Maar daardoor krijg je de ogen scherp, maar niet de hele vogel. Toch maar naar een kleiner diafragma, en een hogere ISO? Ik heb meerdere combinaties uitgeprobeerd.

De grootste vogel was een jonge zee-arend. Het is een indrukwekkende ervaring als die recht op je af komt vliegen.

"Klaar voor de start...". Kerkuil.
1/640 sec bij f/.2,8 en ISO 180; 200mm

Oehoe. 1/640 sec bij f/2,8 en ISO 250; 200 mm

Als toetje konden we ook nog mee naar een uitkijkpunt voor edelherten. Het was net nog te vroeg in het seizoen om het burlen mee te maken.

Jonge zeearend. 1/500 sec bij f/2,8 en ISO 140; 200mm

Jonge zeearend.
1/1250 sec bij f/5,6 en ISO 1600, 1 stop onderbelicht; 200 mm.

Edelherten. 1/250sec bij f/5 en ISO 800; 200mm

Zwart-wit foto's

Soms kijk ik of een foto beter overkomt in zwart-wit, en soms wordt ik getroffen door de indruk die de foto dan op mij maakt. Een zwart-wit foto kan beter overkomen, mooier zijn, het onderwerp beter tot uiting laten komen of de ervaring van de fotograaf beter over laten komen. Zwart-wit geeft op zich ook een bepaalde sfeer, stemming, en vaak ook een associatie met ouderwetse fotografie. Dat kunnen allemaal redenen zijn om een foto om te zetten in zwart-wit.

Edinburgh, Royal Mile. 1/400 sec bij f/10 en ISO200; 135 mm brandpunt, Nikon D800

Een zwart-wit foto is eenvoudiger om te bekijken dan een kleurenfoto, een deel van de informatie, de kleur, wordt weggelaten. Maar niet alle foto's worden er beter van. Om te overtuigen in zwart-wit, zal er voldoende contrast moeten zijn, liefst ook door licht en schaduw. En de verdeling van die contrasten over het beeld moet dan ook aangenaam zijn (compositie).

In bijna alle programma's om foto's te behandelen, is het mogelijk om een kleurenfoto om te zetten naar zwart-wit. Sommige programma's geven je ook de mogelijkheid om ook dan nog de verschillende kleuren, waarvan de informatie nog steeds beschikbaar is, te beïnvloeden; op die manier kun je het eindresultaat nog flink beïnvloeden, en de foto spannender maken.

Deze foto trof me, een week nadat ik hem had omgezet in zwart-wit. Klik er op, zodat je hem op het volle scherm kunt bekijken. Hieronder de kleurenfoto.

De waag in De Rijp; fotonabewerking

Meestal is een foto in volle kleur het mooiste om een beeld vast te leggen. Maar soms geeft dat te veel aan indrukken, waardoor de hoofdzaak een beetje verloren gaat. Zo'n foto maakte ik afgelopen week in het stadje De Rijp in Noord-Holland, ergens tussen Amsterdam en Alkmaar. Een klein stadje met de bloeitijd in de zestiende en zeventiende eeuw, toen het nog een grote haven had, en vissers thuiskwamen met haring en walvis.

De foto laat de Waag zien. Leuk om naar binnen te gaan, nog helemaal in de oude stijl; nu zit de VVV er in. Op de foto, die ik heb gemaakt met mijn iPhone, lijkt het of alles schots en scheef staat; welnu, dat is de werkelijkheid, dat ligt niet aan de foto. Destijds was het gebruikelijk om de voorgevel voorover te laten hellen, vermoedelijk om het gemakkelijker te maken om spullen op te hijsen naar de hogere verdiepingen.

Om de nadruk te leggen op het gebouw en de ophaalbrug, en niet al het andere, heb ik de kleuren er voor een groot deel uit gehaald; alleen rood heb ik oorspronkelijk gelaten. Daardoor wordt een beetje oude sfeer gecreëerd, die bij het onderwerp past.

Je kunt nog een stapje verder gaan, en de foto omzetten naar zwart-wit; in dit geval vond ik het resultaat iets minder. Ter vergelijking de oorspronkelijke foto en een zwart-wit-versie (klik op de foto om hem op het volle scherm te zien)

. In een andere blog van vandaag laat ik een foto zien, die wel overtuigt in zwart-wit.

Ze was mooi: in het Johann-Strauss-Orchester Salzburg

In Bad Gastein wordt in het zomerseizoen door de toerisme-organisatie een cultureel programma georganiseerd. In juni bestond dat uit gratis concerten van het Johann-Strauss-Orchester Salzburg. Een orkest met elf muzikanten. Het wordt geleid door professor Baldur Pauss, die dat al 20 jaar doet, en nu de eerbiedwaardige leeftijd van 85 heeft bereikt. Een man met gevoel voor humor, en elk muziekstuk werd ingeleid met een boeiend verhaaltje.

Wij zijn er op een middag naar toe gegaan. Het concert vond bij mooi weer buiten plaats, maar in onze dagen was het weer niet stabiel genoeg, en dus zaten we in het statige hotel d'Europe, waar ik in mijn  voorlaatste blog wat foto's van heb laten zien.

Al gauw na de start van het concert werd mijn aandacht getrokken door een jonge violiste. Een knap gezicht, heel geconcentreerd spelend, en het licht van een spotje verlichtte precies de buitenlijn van haar gezicht. Ik kon mijn ogen er niet meer van afhouden, ik moest naar haar blijven kijken. Als ik daar een foto van kon maken! Maar met een iPhone op tien meter afstand doe je niet veel; mijn Nikon lag op de hotelkamer.... De volgende dag zijn we er in de avond weer naar toe gegaan, weer zonder fototoestel. Je kunt toch niet midden in een concert vanaf je stoel mooie portretfoto's maken?

De volgende dag werden we in de middag tijdens het winkelen overvallen door een hoosbui. De enige schuilplaats die we konden bedenken, was het concert van die dag in dezelfde ruimte. Dus voor de derde keer zaten we er weer. En: nu had ik wel mijn camera bij me met mijn 90 mm macrolens. Niet ideaal, maar wel bruikbaar. Pech: de spotjes deden het niet, dus het mooie licht was er niet. Toch maar aan de slag gegaan. Foto's gemaakt op ogenblikken met hoog geluidsvolume, anders zouden mijn klikken te veel opvallen.

Uiteindelijk ben ik redelijk blij met de portretten. Met de serie heb ik de organisatoren en het orkest blij gemaakt.

Berggezichten boven het Gasteinertal

Vanaf het Gasteinertal brengen liften ja van 1000 meter hoogte naar 2000 meter. Daar heb je zicht op de 3000-ers. Op 2000 meter kun je gemakkelijke wandelingen maken over de almen met zicht ook op het dal en de dorpjes. Ook kun je naar beneden wandelen, naar het dal, dan wel naar het middenstation van de kabelbaan, meest op zo'n 1400 meter. Wij hebben daar erg van genoten.

 

Om daar boven fascinerende foto's te maken, vind ik niet gemakkelijk. Ik ben er ook niet echt in geslaagd, vind ik. De beste laat ik hier zien. Op één na zijn ze gemaakt met mijn Nikon en 16-35 mm lens. Ook de foto bovenaan mijn blogpagina. Misschien vind ik die de mooiste.

De foto met de ligstoelen is gemaakt met mijn iPhone. Alle foto's zijn nabewerkt met Lightroom.

Een recept voor het maken van landschappen kan zijn: het startpunt is vaak een punt van interesse dat je opvalt, noem het het onderwerp (een waterval, sneeuwtoppen). Zoek dan naar lijnen in het beeld, die naar het onderwerp leiden. Zorg dat het licht in het beeld ook naar het onderwerp leidt. Vind een mooie voorgrond.

Bad Gastein: oude glorie

Bad Gastein, een kleine 100 km zuid van Salzburg, is, maar voornamelijk was, een kuuroord. Het was en is nog steeds een skioord. De bloeitijd lag tussen 1850 en 1950. Veel vermogenden met kwaaltjes zochten de geneeskrachtige warmwaterbronnen op om verlichting van hun lijden te krijgen. Nog steeds hebben de hotels die voorzieningen in de vorm van sauna's, warmwaterbaden, geneeskrachtig drinkwater (niet meer dan één glas per dag!), wisselbaden, en zo nog meer. Veel staatslieden kwamen hier voor de wintersport. Vanwege de aanblik, zoals op de foto hierboven, wordt het ook wel het Monte Carlo van Oostenrijk genoemd.

Op het ogenblik staat de helft van de veelal statige hotels te koop; sommige worden nog gebruikt, andere zijn in verval en afgesloten. In de vensters zijn grote foto's opgehangen van de dagen van weleer (op deze foto van twee bij drie meter staat de sjah van Perzië).
Het statige Hotel de l'Europe (het grote gebouw rechts op de foto) wordt nog gebruikt voor gratis concerten, georganiseerd door de toeristenorganisatie. Daarover later meer. De overige foto's geven een indruk van het interieur; dat er nog goed uit ziet. Veel marmer. Let ook op het logo van het hotel, dat overal in de vloeren terugkomt.

De twee foto's van de receptie en de lege lounge heb ik in HDR gemaakt (meerdere foto's met verschillende belichting samenvoegen); om te voorkomen dat de lamplichten en het buitenlicht overbelicht worden.

PS. Op de foto's klikken geeft grote versie op het scherm.

Bad Gastein in Oostenrijk, de waterval

Vorige week zijn we teruggekomen van twee weken vakantie in het Gasteintal in Oostenrijk, een kleine 100 km zuid van Salzburg. Ons hotel stond in Bad Gastein. Het dal kent twee plateaus, het laagste op ongeveer 700 meter, het hoogste op ca. 1000 meter hoogte. Bad Gastein ligt tegen de steile verhoging van het ene naar het andere plateau geplakt. Waarom juist daar? Omdat daar warm water uit de rotsen komt: rond die plekken zijn kuuroorden gebouwd, omdat er genezende krachten aan het warme water werden en worden toegekend. Later vertel ik er meer over, als mijn  foto's allemaal zijn afgewerkt.

Door het dal komt vanaf de bergen een behoorlijke stroom naar beneden; in Bad Gastein, vanwege de steile helling, stort het water naar beneden in een waterval, die misschien wel een halve kilometer lang is en een hoogteverschil van 200 meter overbrugt. Op de foto is de waterval voor een deel te zien net boven het dak van de kerk. De watervallen zijn enerzijds redelijk toegankelijk, maar anderzijds niet zo gemakkelijk te fotograferen. Er zijn geen geschikte mooie stukjes, waar je met lange sluitertijden mooie foto's kunt maken, eigenlijk ook omdat er toen wij er waren heel veel water doorheen stroomde. Over de watervallen zijn twee bruggen in het dorp gebouwd; Dory staat in de tweede foto op de lagere brug; de foto geeft een indruk van de schaal van de watervallen.

De volgende foto's laten zien het bovenste begin van de waterval met de hogere brug, het stuk tussen de twee bruggen in van boven naar beneden gezien,

hetzelfde stuk gezien vanaf de lagere brug, en de laagste waterval van onderen gezien.

Verblijf op het eiland Iona aan de Westkust van Schotland

Vijf dagen verbleven we op het eiland Iona aan de Westkust van Schotland. Het is tien minuten varen vanaf het eiland Mull (niet te verwarren met de Mull of Kintyre, dat verder naar het zuiden ligt). Iona is een klein eiland met 5km noord-zuid en 3 km oost-west. Het heeft wel een speciale plek in de Schotse geschiedenis: In de 7e eeuw stichtte de heilige Columba een christelijk klooster daar (nu de Abbey), en het succes trok veel belangstelling, met als gevolg dat vanuit Iona heel Schotland christelijk werd. Tot het eind van de Mideleeuwen zijn er 48 Schotse koningen begraven, 8 Noorse en 4 Ierse.

Vanwege de spirituele betekenis komen er jaarlijks 130.00 bezoekers, voor het merendeel dagtoeristen. Ondanks dat hoge aantal bezoekers, doet het eiland heel rustig en vredig aan, iets wat ook gecultiveerd wordt (nauwelijks dekking van je mobiele telefoon, slechte wifi, etc. Het eiland is vanwege zijn afmetingen overzichtelijk. Toch heeft het 100 meter hoge heuvels en rotsige kusten, waardoor het best wel een groot aantal afgesloten en mooie strandjes heeft. Reden genoeg om rustig over het eiland te wandelen en tot rust te komen.

Wat het weer betreft, de temperatuur lag rond de 15 graden, en we hebben twee dagen met veel regen gehad, de andere dagen waren heel aangenaam.

De grootste historische attractie is de eerder genoemde Abbey, die vanaf de 7e eeuw gebouwd werd.

Iona Abbey, foto is combinatie van twee verschillende belichtingen; f/16, ISO 100, 35 mm 

1/100 sec bij f/16 en ISO110; 95 mm brandpuntsafstand

Verdere foto's kun je bekijken door op deze link te klikken.