Tijdens onze trip naar Oostenrijk, Karinthië vlak boven de grens met Italië, mmakten we een rit bergop. We hadden begrepen dat we vlakbij ons dorp Kötschach-Mauthen de berg op konden rijden naar een kom in de bergen op de Italiaanse grens. Op een 1900 meter hoogte was er een mooi wandelgebied. De dag ervoor had het fors geregend, en op de hogere bergen lag een vers laagje sneeuw, de eerste van het jaar. Het was een klein weggetje omhoog. Het eerste deel was geasfalteerd, maar na een tijdje werd het kiezels, daarna rotsen, en daarna rotsen met kuilen. Mijn auto is van een sportief karakter, met een lage wegligging. Niet geschikt voor dit soort weggetjes. Maar ja, je bent eenmaal op weg, en voorzichtig ga je verder. Af en toe hoor je dat de onderkant wat raakt, maar er lijkt niets aan de hand. Eenmaal boven gekomen maakten we ons gereed voor de wandeling. Tot er zich onder de auto een plas olie begon te vormen: het motoroliecarter was gescheurd. De rest van de dag zijn we bezig geweest om auto en onszelf te repatriëren. Telefoondekking hadden we niet, dus we moesten de waard van de herberg hulp vragen; hij had een vaste lijn. Na drie uur wachten werden we opgehaald.
In de wachttijd, en nadat we hulp hadden geregeld, konden we een beetje rondlopen en -kijken. Het waren prachtige uitzichten. Aan het avontuur hebben we dus toch nog wel een paar mooie foto's overgehouden. De volgende dag was de sneeuw weer verdwenen. De reparatie duurde twee dagen, we konden een leenauto meekrijgen.
In de wachttijd, en nadat we hulp hadden geregeld, konden we een beetje rondlopen en -kijken. Het waren prachtige uitzichten. Aan het avontuur hebben we dus toch nog wel een paar mooie foto's overgehouden. De volgende dag was de sneeuw weer verdwenen. De reparatie duurde twee dagen, we konden een leenauto meekrijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten