De Dolomieten zijn bekend door hun kale bergpieken en bergformaties. De meeste zijn per voet goed te bereiken vanaf hoge parkeerplaatsen. Met goed bedoel ik wel via stevige wandelingen van 1 tot 2 uur met honderd of tweehonderd hoogtemeters. Eén van de bekendste formaties is de Drei Zinnen, vertaald de drie kantelen, de Italiaanse naam is Tre Cime di Lavaredo.
We zijn er naar toe gelopen, en deels er omheen . Onderweg kom je langs een hut, de Rifugio (schuilhut) de Lavaredo, ook op de eerste foto te zien. Bij de tweede foto lag ons eindpunt. Het was goed weer, maar nadat de zon achter de toppen verdween, werd het koud, en begon de mist op te trekken, zie de derde foto. In de verte zie je de volgende refugio, de Drei Zinnenhütte. In het halfduister, en door de mist zijn we terug gelopen naar de auto.
Op de laatste foto zijn de Drei Zinnen ook te zien, maar nu vanaf een afstand. Ook hier hebben we een uur geklommen naar een bergtop om dit uitzicht te zien. Om de locatie enigszins aan te geven: tussen waar we stonden en de Drei Zinnen loopt door het dal de hoofdweg naar Cortina d'Ampezzo.
We zijn er naar toe gelopen, en deels er omheen . Onderweg kom je langs een hut, de Rifugio (schuilhut) de Lavaredo, ook op de eerste foto te zien. Bij de tweede foto lag ons eindpunt. Het was goed weer, maar nadat de zon achter de toppen verdween, werd het koud, en begon de mist op te trekken, zie de derde foto. In de verte zie je de volgende refugio, de Drei Zinnenhütte. In het halfduister, en door de mist zijn we terug gelopen naar de auto.
Op de laatste foto zijn de Drei Zinnen ook te zien, maar nu vanaf een afstand. Ook hier hebben we een uur geklommen naar een bergtop om dit uitzicht te zien. Om de locatie enigszins aan te geven: tussen waar we stonden en de Drei Zinnen loopt door het dal de hoofdweg naar Cortina d'Ampezzo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten