Macro

Na 15 jaar dubben heb ik eindelijk toch de stap gemaakt: ik heb een macrolens gekocht, voor dichtbijfotografie dus. Geïnspireerd door de natuurfotograaf Edwin Giesbers (heerlijk om zijn website te bekijken...) heb ik dezelfde lens als hij gekocht. Geen Nikonlens; te zwaar en te duur. Het werd een Tamron 90 mm F/2,8 SP Di VC USD Macro Nikon. Ja, een mond vol. Vaste brandpuntsafstand van 90 mm, dus ook geschikt als portretlens. Grootste diafragma is 2,8, maar dat wordt kleiner in de macrostand, tot 5,3 op een afstand van 30 cm. VC staat voor Vibration Control om je bibberende hand te corrigeren. Als dat laatste niet nodig is, omdat de camera op statief staat, levert dat juist extra trillingen op, en wordt de foto heel onscherp. Uitzetten dan. SP staat voor Super Performance, wat staat voor de beste klasse Tamron-lenzen. USD staat voor Ultrasonic Silent Drive, met andere woorden: bij het (automatisch) scherpstellen hoor je bijna niets. Nikon staat voor dat hij op Nikon-camera's past. En Di? Tsja, dat weet ik ook niet: wie het wel weet mag het zeggen. Prijs: €499.

In ieder geval, ik heb er maar eens even mee geoefend; nog niet echt uitgebreid, dat komt nog. Maar over deze twee foto's ben ik niet ontevreden (klikken voor de grote versie). NB. De onderste foto is eigenlijk een selfie, kijk maar goed.

1/6 sec bij f/6,3 en ISO 800.

20 sec bij f/16 en ISO 100.