In de buurt van Elgol hebben we nog wat wandelingen gemaakt. Daarna hebben we afscheid genomen van Skye en zijn we terug gereden naar het vasteland. Op die manier kwamen we niet te ver af van het vliegveld van Inverness, vanwaar we naar huis gingen vliegen.
De plek waar we naar toe reden was Tomich in de Glen Affric. Glen Affric wordt door veel mensen de mooiste Glen van Schotland genoemd, en stond al langer op onze verlanglijst. Het is een brede en lange vallei, die dood loopt tegen de bergen. Redelijk afgelegen. Mooi, omdat er veel mooie bossen zijn, enkele meren, pardon, lochs, een rivier, meerdere stromen met watervallen.
Onze verblijfplaats was een soort vakantiepark, met de glorietijd al redelijk ver in het verleden. We hebben in de vier dagen geen personeel gezien, en vernieuwingen waren al lang niet meer uitgevoerd. De Wifi was de dag voor onze aankomst stuk gegaan, en hebben we niet kunnen gebruiken, uitgezonderd op één centrale plek. Aangezien er ook geen telefoondekking was, bleef ons contact met de buitenwereld beperkt tot twee keer een half uur per dag.We hebben genoten van deze goudvinkjes. |
Loch Affric |
En dat completeerde onze reis naar Schotland. We hebben er heerlijk van genoten, verbleven op prachtige plekken, een mooie balans gevonden tussen autoritten, wandelen, en rust, en dat allemaal mede mogelijk gemaakt door giften voor ons vijftigjarig huwelijk.