Bij ons in de achtertuin hebben koolmeesjes een nest gemaakt in het nestkastje. Daar kwamen kindjes van, en toen die geboren waren, moesten ze natuurlijk gevoed worden. Dat is erg hard werken voor pa en ma. Ze vlogen af en aan met spinnetjes, rupsen, en andere insecten. Als ze weer naar buiten kwamen na aflevering, namen ze de ontlasting van de kindjes mee, zodat het nest schoon bleef.
Als je daar een paar keer naar kijkt, ontdek je patronen, ook in het gebruik van plekken om eerst even te zitten voor en na het bezoek aan het nest. Dat maakt het mogelijk om foto's te maken. Technisch een grote uitdaging: om de snelle beweging van de vleugels zonder veel bewegingsonscherpte te vangen, zijn sluitertijden nodig van rond de 1/4000 seconde. Mijn 600 mm telelens heeft een vast diafragma van f/11. Daarmee kwam ik op ISO-waarden terecht van 12.800! De camera gaf gelukkig niet extreem veel ruis bij die waarden. Ook het scherpstellen was een uitdaging; in eerste instantie gebruikte ik de autofocus met dierherkenning; maar als de vogel zo kort in beeld is (hooguit 2 of 3 beelden bij 20 beelden per seconde), gaat dat niet altijd goed. De andere methode was met de hand scherpstellen op even voor het nestkastje. Dat gaf ook een goed percentage scherpe foto's.
Al met al kon ik een serie heel leuke foto's samenstelling, met houdingen van de koolmeesjes, die je normaal gesproken niet ziet. Uit de laatste foto met de onscherpte van de vleugeltips, heb ik afgeleid, dat ze met een snelheid van 60 kilometer per uur op en neer gaan. Echt genieten van de foto's kun je door er op te klikken voor een schermgrote versie.