Voorjaar op de bosgrond

 

Deze week ben ik naar het Alphense Bospark gegaan. Eigenlijk op zoek naar mooie kersenbloesem. Nu, die was er niet te vinden, nou ja, een heel jong boompje waar ik niet veel mee kon. Maar op sommige plekken kleurde de bosgrond donkerblauw. Dus toen ben ik maar bij één van die plekken op de grond gaan liggen, en heb mijn macro-ringen tussen mijn camera en de lens gezet. Ik heb daar lekker een half uur gelegen (het was nog wel koud...) op zoek naar mooie beelden van de bloemetjes in combinatie met een interessante voor- en/of achtergrond. Hierbij de foto's waar ik wel happy mee ben. Als ik het goed heb zijn dit Oosterse sterhyacinten.

Katwijk aan Zee in (meest) zwart-wit

 

Onlangs heb ik een rondje door de duinen en het strand van Katwijk aan Zee gemaakt. Aan de noordkant. Het strand van Katwijk heeft meer variëteit dan veel andere stranden doordat delen opgehoogd zijn. Daardoor ontstaan bij voorbeeld lagunes en door de getijden verandert het landschap voortdurend. 

Ik had me voorgenomen om uiteindelijk zwart-wit beelden te maken. Zwart-witfoto's zijn vaak interessanter dan kleurenfoto's. De kleuren in foto's maken dat je heel snel het meeste in het beeld kunt duiden; in zwart-wit heb je dat niet, waardoor je meer het hele beeld bekijkt en meer details ontdekt. Kijk maar of je dat ook ervaart. 

Ik sluit met een kleurenfoto omdat het in die foto juist de bedoeling is dat je je snel kunt oriënteren, en je daarna concentreert op het onderwerp van de foto.

Mist

December en januari waren sombere maanden wat het weer betreft. Daardoor had ik weinig animo om er op uit te trekken om foto's te maken. Twee weken griep hielpen natuurlijk ook niet echt. Maar bij tijd en wijle was het ook mistig. En daar heb ik af en toe iets mee kunnen doen. Eén keer bevroor de mist op de plantjes. De foto's heb ik gemaakt in een mooi stukje natuur vijf minuten van huis: een stukje van de Kromme Aar, dat door het Heempark naast golfbaan Zeegersloot stroomt. 

De foto hieronder ziet er op het eerste gezicht gek uit. De foto staat eigenlijk ondersteboven. De oorspronkelijke foto staat er onder.

Winnaars van de grappige natuurfotowedstrijd en Kerstwensen

Nog steeds krijg ik veel leuke reacties op mijn blogs, dus ik ga er nog een tijdje mee door.

Deze keer geen foto's van mij, maar een link naar de website met de winnende foto's van de Comedy Wildlife Photography wedstrijd van Nikon. Neem een kijkje, veel foto's zijn echt hilarisch. Klik maar op deze link.

Verder wensen Dory en ik je fijne feestdagen en een voorspoedig 2025.

Kaleidoscopische foto's van bomen in de herfst

 

De afgelopen weken heb ik uitgebreid kunnen genieten van de prachtige herfstkleuren in de bossen. Mede dankzij een workshop van Brigitte van Krimpen uit Delft in park Clingendael in Den Haag, en een fotoshoot van de fotoclub Alphoto van Alphen in de Kaapse bossen bij Doorn. 

Daar heb ik experimenten gedaan met kaleidoscopische foto's. Dat gaat zo: je zoekt een plek met boven je een opening tussen de bomen. Daar zet je je camera op een statief met de lens omhoog; je kijkt dus naar de opening tussen de bomen. Zie de foto hiernaast. Dan maak je negen foto's, waarbij je de camera steeds 40 graden draait; daardoor maak je uiteindelijk dus een compleet rondje. 

Na de negende foto legt de camera de foto's boven op elkaar. Dat kan op meerdere manieren. Ik heb twee verschillende manieren geprobeerd. De ene keer heb ik ingesteld, dat steeds de lichtwaarde van de pixels van de negen foto's worden gemiddeld; de andere keer wordt van de pixels van de negen foto's steeds de donkerste gepakt.

De foto bovenaan laat het resultaat zien met steeds de donkerste pixels. Door iets in te zoomen ziet het er uit zoals op de foto hiernaast. Daaraan kun je zien, dat in het midden niet een opening zit. Dat komt, omdat als ik mijn camera recht naar boven richt, hij niet boven op mijn statief zit, maar een beetje er naast. Daardoor maakt het midden van de camera een rondje om het midden van het statief. Ook is het moeilijk, om precies onder de opening tussen de bomen te gaan staan. Verder is het belangrijk, dat het statief waterpas staat. 

De foto hieronder kreeg ik door de lichtwaarden van de pixels te middelen. (NB.: door op de foto's te klikken krijg je hem schermgroot te zien)

De foto hiernaast is op een andere plek gemaakt; de lichtwaarden werden gemiddeld. Het blauw is het blauw van de lucht.

Een laatste voorbeeld, waarbij de uitlijning niet helemaal klopte, waardoor een asymmetrisch beeld ontstond.

Monschau en omgeving

Afgelopen week hebben we een uitstapje gemaakt naar Monschau, even zuid van Aken. Laat een hotel geboekt, omdat we een indicatie van het weer wilden hebben. Ruim een week van te voren waren de vooruitzichten heel goed; de dag voordat we vertrokken werd overwegend slecht weer verwacht, en uiteindelijk hebben we prima weer gehad: 15 tot 19 graden, één avond regen, af en toe zon. Hoe zinvol is het om daar rekening mee te houden voordat je boekt?

We hebben vier dagen heerlijk gewandeld, meerdere keren op een terrasje gezeten, en gefotografeerd.

Monschau ligt aan de rivier de Roer, die daar een diep dal heeft uitgesleten. De stad ligt aan de oever, en tegen de steile bergwand geplakt. Inclusief burchten. Het was erg mooi, met volop de herfstkleuren. 

 Vier dagen gelopen met een rugzak met al mijn foto-apparatuur, heuvel op en heuvel af. Hoe lang houd ik dat nog vol? Na terugkomst had ik behoorlijk last van mijn rug.

Finland

 We zijn een week naar Finland geweest om een vriendin te bezoeken. Zij woont in principe in Nokia in het zuiden, maar brengt veel tijd door in het midden van het land; daar komt ze vandaan, en daar woont een deel van de familie, waaronder haar moeder. De familie heeft daar een buitenhuis; daar hebben wij de week gelogeerd. Haar moeder woont in Pudasjärvi; daar is ook de dichtstbijzijnde supermarkt, op een half uur rijden. Dat illustreert hoe afgelegen we zaten in dat buitenhuis. Wel alle gemakken aanwezig: sauna natuurlijk, elektrische vloerverwarming (geen aansluiting op gas), houtkachel, wifi met aansluiting op internet via 5G. We kwamen er door te vliegen via Helsinki naar Oulu met Finnair, terug met Lufthansa via München. In Oulu werden we met de auto opgehaald. 

Hoewel het geen fotoreis was had ik wel mijn complete uitrusting meegenomen; af en toe heb ik de tijd genomen en kon ik foto's maken waar ik best wel blij mee ben. Ik heb de afgelopen tijd ook weer meer geleerd over de nabewerking van mijn foto's, en ook daar ben ik blij mee. Klik op de foto's om deze op het volle scherm te bekijken.

De bovenste foto en deze drie foto's zijn genomen bij het huisje.

Eén van de uitstapjes ging naar een rivier met breed uitwaaierende stroomversnellingen. Met eilanden in het midden. Er waren bruggetjes aangebracht, en er was een café. De bomen waren al flink aan het verkleuren, veel meer dan in Nederland. 

Op diverse plekken brandden vuurtjes, waarboven je zelf meegenomen etenswaren kon grillen.

Een tweede uitstapje ging naar een heel afgelegen meer met een groot moerasgebied in de buurt. Anderhalf uur over onverharde wegen om er te komen. Ter plekke waren wel voorzieningen, en bij het moerasgebied was er een uitkijktoren om (met name in de lente) vogels te observeren.