Foto's met lange sluitertijden op het strand van Durness aan de Schotse noordkust

 Na onze trip naar Lewis en Harris, eilanden aan de westkust, hebben we nog 10 dagen aan de noordwest kust van het Schotse vasteland gereisd. Dat wil zeggen de westkust noord van Ullapool, en een stuk van de noordkust. Ook daar zijn er heel mooie plekken, waarvan ik een paar foto's wil delen. Ik ben me bewust van het risico, dat ik je begin te vervelen met mijn "vakantiefoto's". Nu maak ik op mijn trips foto's om herinneringen vast te leggen, maar daarnaast probeer ik foto's te maken, waar ik eerder plezier aan heb om naar de foto te kijken, dan dat het me om de herinneringen gaat. Dat zijn de foto's, waar het me in mijn fotografie hobby om gaat, en waar ik me nog steeds in probeer te verbeteren. Dat zijn ook de foto's, die ik in mijn blog met je deel.

Deze foto's zijn gemaakt op het strand van Durness aan de noordkust. Eén van de weinige toeristische plaatsen in het noorden. De foto's zijn gemaakt met langere sluitertijden, waardoor de structuur in het water wordt uitgemiddeld. Dat geeft de foto's een rustige uitstraling. De belichtingstijd bij beide foto's was 15 seconden. Om overbelichting te voorkomen, schroef ik een filter op mijn lens, dat veel licht blokkeert. In de rotsen kun je allerlei vormen herkennen. De onderste foto geeft een overzicht van het strand met de rotsen.

Pointillisme

Elk voorjaar is er een korte periode, dat bomen hun eerste blaadjes krijgen. Over de hele boom verspreid zitten er dan blaadjes aan de takken, terwijl de kruin nog transparant is. Alsof een schilder een boom schildert met allemaal kleine lichtgroene of gele puntjes aan de takken. Ik vind dat een prachtig gezicht: een driedimensionale bol, gevuld met lichte stippen. Al een jaar of tien wil ik dat ook op de foto krijgen, maar dat valt niet mee. Meestal is de achtergrond rommelig, of zit er een lichte lucht achter. 

Dit jaar vond ik bomen en omstandigheden, die me in de buurt brachten bij de foto, die ik voor ogen heb. Op twee plekken in Schotland, en thuis in de buurt. Ik blijf nog zoeken elk jaar naar mijn ideale foto.

Meeuwen en zeehonden tellen

Meeuwen

 Soms zie je een beeld en dan denk je: er ontbreekt nog net een finishing touch. De bekende Nederlandse fotograaf Ruben Smit (De nieuwe wildernis, en nu Grutto, de reis van onze nationale vogel) liet eens een foto van een fraai bospad aan zijn vader zien; na een tijdje zei die: waar is het konijn? Als je aan zee zit, zijn er meeuwen, vaker dan konijnen. Het loont dan vaak de moeite om te wachten tot er een meeuw voorbij komt vliegen, die je dan kan proberen te vangen op een mooi plekje in de compositie. Hier twee voorbeelden.

Zeehonden

Op veel plaatsen in Schotland kom je zeehonden tegen. Ze vinden een rustig plekje om lekker uit te rusten en een beetje op te warmen. Ze passen ongelofelijk goed in de omgeving. Ze hebben een camouflagepatroon, dat ze haast één maakt met de rotsen waar ze op liggen. Kun je op de onderste foto ook 28 zeehonden tellen? [Tip: klik op de foto om hem te vergroten]

Stranden van Harris anders

Een korte blog deze keer. Wel weer over Schotland. Bij het fotograferen probeer je ook wat creatievere foto's te maken dan de standaard ansichtkaarten. Dit zijn drie foto's van de zanden/stranden, die net wat anders zijn.